Η χθεσινή θλιβερή επέτειος της 7ης Σεπτεμβρίου 1999, παραμένει ανεξίτηλη στην μνήμη μας και θα αποτελεί πάντοτε μια από τις φρικτές στιγμές και μαύρες ημέρες της σύγχρονης ιστορίας μας.
Μας ξυπνά θλιβερές εικόνες με δεκάδες συμπολίτες μας να χάνονται στα ερείπια και χιλιάδες να βλέπουν τα σπιτικά τους να πληγώνονται από τη μανία του Εγκέλαδου.
Είναι σε ατομικό επίπεδο μια ημέρα μνήμης, θλίψης, πόνου.
Σήμερα, όμως 22 χρόνια μετά, η πόλη μας παραμένει «λαβωμένη» και ο σωσμός που μας υποσχέθηκαν …δεν ήρθε ποτέ!
Μια ανοιχτή πληγή που δεν επουλώνεται, όσο η σημερινή διοίκηση δεν ενδιαφέρεται για έργα ουσίας,
παρά μόνο για μάταια έργα… παρουσίας.
Σεβόμενοι τη μνήμη των αθώων θυμάτων και γνωρίζοντας ότι αυτές οι στιγμές δεν προσφέρονται για πολιτικές αντιπαραθέσεις, μας είναι αδύνατο να μη σχολιάσουμε τη γνώστη δημοτική κομπανία, που για μια ακόμη φορά προσπαθεί να μετατρέψει μνημόσυνα σε φιέστες αυτοπροβολής. Είναι η συνήθης τακτική τους, να αποπροσανατολίζουν τον κόσμο από την ανυπαρξία και την ανικανότητά τους.
Οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές και οι πανδημίες «θρέφουν» τις φιλοδοξίες τους με αποζημιώσεις και έκτακτες επιχορηγήσεις που διανέμονται χωρίς διαφάνεια,
με τον ανθρώπινο πόνο να μετατρέπεται σε… ευκαιρία για τους κάθε λογής Μαυρογιαλούρους της πόλης μας.
Εμείς παραμένουμε σταθεροί στις θέσεις μας επί της ουσίας και συνεχίζουμε να κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου.
Στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, με τα ακραία καιρικά φαινόμενα και σε μια κατεξοχήν σεισμογενή περιοχή, με λύπη διαπιστώνουμε ότι δεν έχει υπάρξει όλα αυτά τα χρόνια καν ο αναγκαίος σχεδιασμός για πρόληψη και στις απαραίτητες υποδομές για να προστατεύσουμε τις ζωές και τις περιουσίες μας.
Εμείς, συνεχίζουμε να προτείνουμε διαρκώς τη διερεύνηση σεισμικής συμπεριφοράς, τον έλεγχο στατικής επάρκειας των δημοτικών κτιρίων και των σχολικών μονάδων, καθώς επίσης την ανάπτυξη αντισεισμικής συνείδησης και συμπεριφοράς στους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές.
Είναι ανεπίτρεπτο η ευαισθησία της διοίκησης να εξαντλείται σε ανακαινίσεις-ελαιοχρωματισμούς και όχι σε έργα ουσίας με την ίδρυση σύγχρονων, ασφαλών σχολικών μονάδων και νέων δημοτικών κτηρίων.
Έχουμε ιερό χρέος και καθήκον να θωρακιστούμε απέναντι σε τέτοια φαινόμενα
για να μη θρηνήσουμε ποτέ ξανά αθώα θύματα,
για να μην καταρρεύσει ποτέ ξανά η πόλη μας.
