Από τη μεταμνημονιακή εποχή της Χρυσής Αυγής και μετά, γνωρίζαμε ότι η Δυτική Αττική αποτέλεσε πολιτικά εύφορο έδαφος για ακραία στοιχεία που θα επεδίωκαν να εκμεταλλευτούν τις «περίεργες» συνθήκες που δημιούργησε στη χώρα η περίοδος της αστάθειας.
Η ιστορία το έχει δείξει πολλάκις, πως περίοδοι πολιτικής αβεβαιότητας που συνοδεύονται από οικονομικές κρίσεις και κοινωνικές αναταραχές, ή κρίσεις αξιών όπως θα της αναγνώσει ο ιστορικός του μέλλοντος, μπορούν να φέρουν στο πολιτικό προσκήνιο απίθανους τύπος, που θα προσπαθήσουν με άκρατο λαϊκισμό να χαλιναγωγήσουν τις πλέον ευπαθείς μάζες: τις λαϊκές.
Κι επειδή η Δυτική Αττική απαρτίζεται κατά κόρον από τα στρώματα που συνθέτουν τις πλατιές λαϊκές μάζες (φτωχοί, άνεργοι, χαμηλοεισοδηματίες, άνθρωποι μη υψηλού μορφωτικού επιπέδου) και εξ’ ορισμού είναι και πιο ευάλωτοι στον λαϊκισμό, το χρέος των σημερινών πολιτικών μας εκπροσώπων είναι αυξημένο: δεν αρκούν πολιτικές που προσανατολίζονται μονάχα στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ανασυγκρότηση, αλλά οφείλουν οι εκπρόσωποι του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» να περιχαρακώσουν τις δημοκρατικές αξίες και να φροντίσουν ώστε περιοχές όπως η Δυτική Αττική να μην γίνονται έρμαια λαϊκιστικών φωνών και εθνικιστικών κορόνων.
Ο τρόπος που αυτό θα γίνει ούτε εύκολο είναι να βρεθεί, ούτε απλό να εφαρμοστεί. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που απαιτείται είναι μια έξτρα προσοχή από την πολιτεία στην πολύπαθη αυτή περιοχή και η εφαρμογή ενός μακρόπνοου σχεδίου, το οποίο θα περιλαμβάνει μια σταδιακή αναμόρφωση της Δυτικής Αττικής.
Τα πρώρα δειλά βήματα μπορούμε να πούμε ότι έχουν γίνει, η αισιοδοξία υπάρχει, οι άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν ώστε να αρχίσουμε να κινούμαστε σε αυτόν τον άξονα είναι εδώ, και αυτό που μένει είναι η θέληση για τη δημιουργία μιας στρατηγικής, η οποία θα έχει κοινωνικοπολιτικές, οικονομικές, αλλά και πολιτιστικές απολήξεις και θα σημάνει την αρχή του τέλους για όσους κοιτάζουν αδηφάγα τις φτωχές γειτονιές της Δυτικής Αττικής, μετατρέποντάς την σε πολιτική τους βορά.
Μια ματιά στις περιοχές που πανελλαδικά οι Σπαρτιάτες είχαν τα μεγαλύτερα ποσοστά εκλογής:
- Β’ Δυτικής Αττικής: 7,56%, 5.377 ψήφοι
- Λακωνίας: 7,36%, 3.475 ψήφοι
- Δράμας: 5,97%, 3.152 ψήφοι
- Μεσσηνίας: 5,92%, 5.282 ψήφοι
- Ημαθίας: 5,80%, 4.327 ψήφοι
- Δωδεκανήσου: 5,66%, 5.119 ψήφοι
- Β’ Πειραιώς: 5,58%, 7.630 ψήφοι
- Κορινθίας: 5,58%, 4.229 ψήφοι
- Χαλκιδικής: 5,53%, 3.187 ψήφοι
- Κιλκίς: 5,46%, 2.675 ψήφοι
