Με την έμπρακτη στήριξη των μελισσοκόμων, η δουλειά των μελισσών μπορεί να βοηθήσει στην άνθιση των καμένων δασών
Όταν οι άνθρωποι ενώνουμε τις δυνάμεις μας μπορούμε να κάνουμε θαύματα και να μετατρέψουμε ακόμα και το πιο άπιαστο όνειρο σε πραγματικότητα.
Το ίδιο συνέβη και στη Βόρεια Εύβοια που το 2021, με τις πυρκαγιές, όπου έζησε μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές του τόπου, το ίδιο μπορεί να γίνει, στον Έβρο που σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus η καμένη έκταση υπολογίζεται σε 734.090 στρέμματα, και χαρακτηρίζεται ως «η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί σε ευρωπαϊκό έδαφος εδώ και χρόνια», αλλά ακόμα και στη Χασιά που επλήγη τόσο από την πυρκαγιά.
Ας πάρουμε το παράδειγμα του τι έγινε στην Εύβοια. Εκεί λοιπόν, ξεκίνησε μια συλλογική προσπάθεια για την ανάκαμψη του περιβάλλοντος. Στήριξαν έμπρακτα τους μελισσοκόμους, τους ανθρώπους αυτούς που φροντίζουν άμεσα τις μέλισσες, με σκοπό να διατηρήσουν τα μελισσοσμήνη τους. Γιατί… ξεκινώντας τη στήριξη από τις μέλισσες και τους μελισσοκόμους, βοηθάμε ολόκληρη τη φύση, δίνοντας της τον χώρο και τον χρόνο να «ανθίσει» και πάλι.
Αυτό επισήμανε και ο Γιώργος Καραφυλλίδης από την Κίρκη, ο οποίος έχασε 10.000.000 μέλισσες από την πύρινη λαίλαπα. Σε επικοινωνία που είχε με τον Νίκο Ευαγγελάτο, τόνισε “Πρέπει στο δάσος μέσα στο καμένο οι μελισσοκόμοι να αφήσουν τις μέλισσες τους, το λουλουδάκι που θα βγει φέτος η μέλισσα του χρόνου θα το κάνει τρία λουλουδάκια”.
Όσες περισσότερες μέλισσες λοιπόν δραστηριοποιηθούν στις καμένες δασικές εκτάσεις τόσο συντομότερα θα μπορέσει η φύση να ισορροπήσει από μόνη της και να «ανθίσει».
Μας αφορά άμεσα όλους, είτε είμαστε μελισσοκόμοι είτε δεν είμαστε. Η μέλισσα είναι ο ρυθμιστής του περιβάλλοντος, είναι επιτακτική ανάγκη ο μελισσοκόμος να στηριχθεί από το κράτος.
